بازم دعا...

خدایا این هفته هم هنوز به دعا کردن فکر می کنم و به خوبی دعا. اما بعضی وقتها دعا کردن برایم سخت می شود. چون نمی دانم دقیقا چه دعایی باید بکنم. گاهی فکر می کنم فقط برای چیزهای خیلی مهم باید دعا کنم و کار خوبی نیست که وقت و بی وقت و برای هر چیز کوچکی مزاحمت بشوم. اما نمی دانم کجا خواندم که تو به حضرت ابراهیم گفتی:" هیچ عیبی ندارد. نمک غذا و علف گوسفندت را هم از من بخواه." ان وقت بود که خیلی ذوق کردم و فهمیدم که تو واقعا دوست داری با تو حرف بزنیم. دلیلش مهم نیست. گاهی وقتها هم  خودت بهانه جور می کنی تا ما دعا کنیم. راستی خدا من خیلی وقتها نمی دانم چه دعایی برایم خوب است و چه دعایی بد. ممکن است اشتباهی دعا کنم. خدایا خواهش می کنم خودت دعاهای مرا درست کن. یک چیز دیگر. وقتی قران می خوانم می بینم قران یک عالم دعاهای خوب دارد. حتما خدایا تو از زبان پیامبرهایت  می خواهی به ما یاد بدهی چه جوری و چه دعاهایی کنیم. خدایا من این دعای اخر سوره ی بقره را خیلی دوست دارم. "ای پروردگار ما اگر فراموش کرده ایم یا خطایی کرده ایم از ما باز خواست مکن. ای پروردگار ما انگونه که بر امتهای پیش از ما تکلیف سنگینی قرار دادی تکلیف سنگین بر دوش ما مگذار و انچه طاقت ان را نداریم بر ما تکلیف مکن. گناه ما را ببخش و ما را بیامرز و به ما رحم کن." ما را از دعای خود محروم نکنید. التماس دعا