دلم میخواد بدونی اینجا همه چی هست...

دلم میخواد فقط بنویسم... بنویسم تا همه بدونن که اینجا چقده قشنگه! هر وقت میام اینجا انگاری قلب جامونده ام رو پیدا می کنم! اونقده فاز اینجا قشنگ و آرومه که فقط خدا میدونه چه حسی دارم! عاشق سکوتم... سکوت کن که سکوت از همه بهتره. سکوت کن که سکوت حرف آخره. من باید اینجا به دنیا میومدم! فصل های اینجا واقعیه! بهارش آلرژی نداره. تابستونش تب نداره. پاییزش سرفه های سنگین نداره. زمستونش آسم و آلودگی تلخ نداره. خیلی خیلی خیلی قشنگه! آرزومه اینجا بمیرم. خاک اینجا با وفاست! صدای قلبها رو می شنوم! اینجا آسمونش آبی واقعیه! کسی رنگش نکرده. خورشیدش هم فرق داره. اونقده گرمه که نه تنها تبمو بالا نمیبره بلکه دلمو داغ می کنه، اما آزارم نمیده. اکسیژنش هم خالصه!!! عیارش بالاست... با هیچی نمیشه سنجید. وقتی روی ترازو بذاری می فهمی باهاش چند، چندی! *** نفس نفس نفس نفس نفس... فقط نفس میکشم دلم میخواد تمام اکسیژن های اینجا مال من بود. دلم میخواست توی صندوقم جا میشد. همه رو با خودم میاوردم. من حسودم... دلم میخواست مال من بود. مال خود، خودم! وقتی میگی: نفس! تمام قلبم یه جا سنگ کوب می کنه! بخاطر اینکه اکسیژن کم دارم! *** خدایا!!! مطمئنی که من نباید اینجا باشم؟ آخه قربونت برم وقتی همه چی دست تو بوده، حداقل انتخاب این یکی رو به خودم واگذار می کردی!!! میخوام اینجا بمونم. میخوام اینجا بمونم و اینجا بمیرم! میدونم خواسته ی زیادی واسه تو نیست! خودمو سپردم دست تو... میخوام اینجا، توی دشت، بغل تو بمیرم!   خدایا!!! آغوشت رو کم دارم. منو بغل کن با خودت ببر...