دپرس شدم

چه تلخه آدم روزش رو با دیدن یه صحنه ی تصادف شروع کنه بد جوری حالم گرفته شدبه قول استاد دپرس شدم بد جوراز خدا برای خانواده ی اون بنده ی خدا صبر و شکیبایی می خوام اون پل تازه تاسیس اولین قربانیش رو گرفت چه تلخحالا که همه چیز برای رفتن آماده است نمی دونم چرا باید این جوری بشه نمی دونم حکمت خدا چی بوده اما دوباره یادم انداخت که با مرگ فاصله ی چندانی ندارم مرگ همیشه در یک قدمی ماستفکرشم نمی کردم قبل از سفرم این جوری بشه فقط خدا خودش رحم کنه هر چی خیره همون رو برام مقدر کنه خدایاااااااااااااااااااتویی تنها امیدم...