و باز هم کوتاه اما...

پروردگارا راهنمایی ام کن که از کدام میوه ی باغ دنیایت بخورم تا از مصاحبت احمق ها رانده شوم؟ سکوت را زندگی کنیم زیرا سکوت فریاد معرفت است.با مردمان پر استرس همراه نشویم و همواره افراد آرام را جهت دوستی انتخاب کنیم.مشکلات را مسائل قابل حل بدانیم و بیشتر به راه حل بیندیشیم.هر کاری را ده دقیقه زودتر آغاز کنیم.چو فردا شود فکر فردا کنیم. همواره در حوضچه ی اکنون شنا کنیم.از آن چه داریم خشنود باشیم و به نداشته ها یا از دست داده ها حسرت نخوریم.بخشنده ی گناه دیگران باشیم تا آرامش یابیم.بگذاریم دیگران ما را فردی صبور و آرام بدانند نه مضطرب نگران اندوهگین.مودب بودن احساس خوبی به انسان می دهد.تمرین " نه " گفتن به کسانی که نمی خواهیم در خدمتشان باشیم به ما آرامش می بخشد.از عبارت های تشویش آور استفاده نکنیم و از کلام جهت آرام کردن موقعیت خود و دیگران استفاده کنیم.دقایقی از روز را ساکت و آرام تمرکز کنیم تا انرژی لازم را جهت انجام فعالیت های مفید کسب نماییم.عادت کنیم که آرام و عمیق نفس بکشیم.همواره جویای تغییر و دگرگونی در تمامی ابعاد شخصیت خود باشیم و از " نو شدن " نهراسیم.