جای تو...

خوابم نمی بردو این همه بغض روی ثانیه هایم راه می رونددوباره تو را کم آورده امتو را و عطر صبوری هایت راهیچ می دانستیهیچ کس به اندازه ی تو مرا نمی فهمداین را خودم هم امشب فهمیدموقتی نبودن هایت راتوی ثانیه های بغض آلودم نفس کشیدم جای خالیت با هیچ " اویی" پر نمی شود.

مرد

مردی که گم کرده دل دریایی اش را تنها همین سرمایه و دارایی اش را هر شب فقط در آسمان تلخ غربت با ماه قسمت می کند تنهایی اش را هر شب کسی تا سرزمین خواب هایش می آورد آن نیمه ی نیمایی اش را اما کسی در حجم خوابش شعله ور شد سوزاند حجم خالی تنهایی اش را رو به تمام خواب های سبز و روشن می برد سمت وسعت یلدایی اش را   آنجا را! دوباره آسمان ابری ست، شاید مردی ست گم کرده دل دریایی اش را    تقدیم به داداشی خودم که الان تو غربته