تولد بابایی...

بابایی تولدت مبارک! بابایی نازم تولدت مبارک. رفتی سفرم دلم برات تنگ شده. دلم میخواست بغلت می کردم و می بوسیدمت. از همون بوسهایی که بوی تنت رو میشه حس کنم. عاشقتم بابایی... عاشق مرامت... عاشق افکارت... عاشق دلت... عاشق خودت... بابایی جیگرم خیلی خیلی دوستت دارم. هزار تا بوس واسه بابایی که خودش تکه. خدایا!!! شکرت واسه همه چی. واسه خانواده ام.

مواظب باش.

تمام غصه ها از همان جایی آغاز می شود که، ترازو بر میداری می افتی به جان دوست داشتنت، اندازه می گیری!!! حساب و کتاب می کنی و خدا نکند حساب و کتابت، برسد به آنجا، که زیادتر دوستش داشته ای، که زیادتر بخشیده ای، که زیادتر گذشته ای، به قدر یک ذره، یک ثانیه حتی!!! درست از همان جاست که توقع آغاز می شود. و توقع آغاز همه ی رنج هایی است که به نام عشق می بریم...

می زنم به سلامتی خودم...

می زنم به سلامتی حرفهای دلم که به کسی نگفتم... می زنم به سلامتی اینکه کوه درد بودم ولی دم نزدم... می زنم به سلامتی تنهاییام که هیچ وقت تنهام نذاشت... می زنم به سلامتی آرزوهایی که هیچ وقت لمسشون نکردم...   بازم می زنم به سلامتی خودم که دردودل همه رو گوش دادم، اما جایی درد و دل نکردم...