برای آقای خودم...

چه انتظار عجیبی، تو بین منتظران هم، عزیز من، چه غزیبی.عجیب تر که چه آسان نبودنت شد عادت، چه بی خیال نشستیم، نه کوششی، نه وفایی، فقط نشستیم و گفتیم: خدا کند که بیایی...