دوباره...

یه حس قشنگوقتی خورشید بالا میاد و نور خودش رو به رخم میکشه اون وقته که چشمام رو باز می کنم به صدای قلب ضعیفم گوش می کنم میزنه درسته هنوز زنده ام نمی دونم چه حسیه هرچی هست زندگیه.روز به نیمه میرسه و خورشید این بار وسط آسمونه باز هم به صدای قلبم گوش میدم این بار ضعیف نیست تند تند میزنه اون قدر تند که حتی عقربه های ساعتم بهش نمی رسن اینم نمی دونم چه حسیه هر چی هست زندگیه.این بار خورشید بساط خودش رو از آسمون جمع می کنه دیگه نوری نیست. چرا هست اما کم نوره. ماه رو میگم چقدر قشنگه. شب چادر سیاهش رو  روی سرم پهن می کنه عالیه نمی دونم این دیگه چیه اما هر چی هست زندگیه.بله یه روز دیگه هم تموم شد یه روز دیگه رو زندگی کردم و تموم شد.یه روز دیگه رو از دست دادم.